Bu film İstiklal harbi esnasında kahraman bir yüzbaşının başından geçen hazin bir aşk macerasıdır. Yüzbaşı Tahsin bir türk köyünü katliamdan kurtarır, ve düşman müfrezesini takip ederken, kendi de başından ağır surette yaralanır. Kuyucak köyü çobanı Tahsin’i yaralı vaziyette bulur ve köyüne götürür. Köylüler kurtarıcılarını tanırlar, ve onu ihtimamla bakılması için köy muallimesi Belkes hanıma teslim ederler. Tahsin başından almış olduğu yaradan ötürü mazisini tamamen unutmuş vaziyettedir. Kendi ismini dahi bilmez, köylüler ona bizim oğlan adını verirler. Bu müddet zarfında Tahsin’le muallime arasında temiz bir aşk doğar, düşman köyleri tekrar köyü istila etmişlerdir. Belkıs bir çok fedakarlıklarla Tahsin’i düşman hatlarından geçirerek Türk kararğahına ulaştırır. Tahsine ameliyat yapılır. Bu sırada Belkıs çok feci bir hakikatı öğrenmiştir. Sevdiği adam bir çocuk sahibi aynı zamanda çok sevdiği bir arkadaşının kocasıdır. Bu vaziyet karşısında Belkıs büyük bir ruh asaleti göstererek aradan çekilir. Baş hekime sevdiği adama kendisinden hiç bahsedilmemesini söyleyerek başka bir hastaneye hemşire olarak gönderilmesini rica eder. Tahsin iyi olmuştur, kaybettiği mazisibi bulmuş, fakat bu sefer dehastalığı esnasında başından geçenleri hatırlayamamaktadır. Harp bitmiş zafer kazanılmıştır. Yüzbaşı Tahsin aldığı bir emirle müfrezesiyle Eskişehir’e giderken, tesadüfen yolu Kuyucak köyüne uğrar, bu esnada köyde de zafer şenlikleri yapılmaktadır, köylü kurtarıcısını görünce büyük bir heyecanla onu karşılar. Tahsin hastalığı esnasında başından geçen bütün hadiseleri hiç bir şey hatırlamayarak büyük bir hayretle öğrenir. Ve kendisini bu kadar severek hayatını kırtaran muallime Belkıs hanımın adresini alıp onu bulmak üzre hareket eder. Adını değiştirmiş olan Belkıs Tahsin’i hastanede bizzat kendisi karşılar, Tahsin aradığı kadın karşısında olduğu halde hala onu tanıyamamıştır. Belkıs tekrar büyük bir fedakarlık göstererek sevdiği adama kendisini tanıtmaz ve aradığı Belkıs hanımın maalesef öldüğünü söyler. Belkıs kendi mezarına sevdiği adamı götürürken, zaten kalp hastalığından muzdarip olduğu için büyük bir heyecana tahammül edemeyerek mezarın başında cansız yığılır, bu esnada cebinden Tahsin’in hastalığı esnasında beraber çektirdikleri resim düşer, Tahsin bunu görür ve birden her şeyi anlayarak “Belkıs, Belkıs” diye bağırıp kızı kollarına alır, fakat her şey bitmiş genç kız gözlerini öbür dünyaya yumarken ağzından son söz olarak şu kelimeler dökülür: Bizim oğlan...
